Μάνη

Η Μάνη είναι ένα από τα καλύτερα μέρη όπου θα μπορούσες να περάσεις τις διακοπές σου. Οι πολλές παραλίες (από τις καλύτερες το Μαρμάρι με κύμματα όταν φυσάει βοριάς περίπου ενάμιση μέτρο) είναι καθαρές, εκτός από τον γερολιμένα, όπου καμιά φορά η παρίλια φέρνει σκουπίδια και μερικές φορές οι κάτοικοι του λιμανιού πετάνε πετρέλαια. Έχει πολλά αξιοθέατα, όπως οι Πύλες του Άδη, το νοτιότερο άκρο της Βαλκανικής χερσονήσου. Από εκεί το μόνο που βλέπεις είναι καράβια, κυρίως πετρελαιοφόρα. Το εξοχικό μου είναι στη Νέασα, ένα χωριό κοντά στα Κεχριάνικα και την Οχιά και το έχτισε ο προπάππους μου πριν από ογδόντα περίπου χρόνια. Ουσιαστικά είναι μια μικρή, χαρούμενη συνοικία. Όλα τα σπίτια στη Μάνη πρέπει να είναι χτισμένα, σύμφωνα με ένα καινούργιο νόμο με πέτρα, για να κρατάει αυτή την άγρια ομορφιά της. Δυστυχώς κάποιοι είχαν χτίσει ήδη τα σπίτια τους με τσιμέντο και τούβλα και είναι πολύ άσχημα. Πρέπει να σας πληροφορήσω ότι συχνά το φθινώπορο φυσάνε αέρηδες εώς και 10 μποφόρ. Παλιά υπήρχαν σκληρές βεντέτες, απ' ότι μου λέι ο μπαμπάς μου. Πως σκοτώθηκαν αρκετά άτομα από την δικιά μας οικογένεια όπως και των άλλων. Ο προπάππους μου είχε πάει στη φυλακή γι' αυτή τη βεντέτα. Αξιασημείωτ είναι το περιστατικό που όταν οι Τούρκοι είχαν επιτεθεί στην Πελοπόννησο είδαν πως δεν μπορούσαν να νηκίσουν τους Σπαρτιάτες και σκέφτηκαν να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό. Έστειλαν μια μικρή ομάδα να επιτεθεί στους Μανιάτες και οι υπόλοιποι με ένα καράβι να κάνουν τον κύκλο και να επιτεθούν στα σπίτια τους, εκεί που ήταν τα γυναικόπαιδά τους. Καλό σχέδιο, αλλά δεν υπολόγισαν ότι οι γυναίκιες των Μανιάτων θα ήταν μια απ' τα ίδια. Αποβιβάστηκαν και οι γυναίκες, έτσι ντυμένες στα μαύρα που ήταν κατεβαίνοντας το βουνό πρέπει να φαίνονταν σαν μαύρες με δρεπάνια μπάλες που βγάζουν έναν τρομαχτικό ήχο που είναι η γλώσσα τους. Επιτέθηκαν με τα δρεπάνια που αυτά έκοβαν τα κεφάλια των Τούρκων. Όσοι έμειναν έκαναν άτακτη υποχώρηση και δεν ξαναπάτησαν το πόδι τους στην κακοτράχαλη τότε Μάνη.